Final maçı hakkında şöyle yapsaydık böyle yapsaydık, hatalarımız şunlardı gibi şeyler yazacak kadar salak değilim. Bugün maç başlamadan önce belli olan bir şey varsa o da Amerika'nın bizden çok çok üstün olduğu ve bugün şut kaçırmadığımız sürece onları yenemeyeceğimizdi. O yüzden bu maç hakkında diyebileceğim hiçbir şey yok. Hakemlerin de ibnelik yaptığı falan yoktu. Bahane olamaz.
Şu an yazmak istediğim tek şey, 12 Dev Adam'a kısa bir teşekkür yazısı. İlk maçından son maçına kadar genelde farkla kazandıysak da bu takım bize inanılmaz heyecanlar ve inanılmaz mutluluklar tattırdı şu birkaç günde. Turnuvaya başlarken finale kadar çıkacağımız aklımın ucundan bile geçmezken, finale Yunanistan, Slovenya, Sırbistan, Fransa gibi rakipleri Sırbistan dışında eze eze yenerek geldik ve hatta final maçının birkaç dakikasında da rakip Amerika bile olsa "acaba?" dediğim bile oldu. Bunu bana düşündüren de 12 Dev Adam'dan başkası değildi. Öyle iyi bir oyunla buralara kadar geldik ki, kesinlikle hak edilmiş ve oldukça özverili bir çalışmanın eseriydi bu. Öyle bala göte geldiğimiz bir yer de değil yani.
Bize yaşattığın her şey için teşekkürler 12 Dev Adam, artık tek dileğimiz bu seviyede kalıcı olabilmek. Bunu yapabileceğimizi biliyoruz, her zaman bu potansiyele sahiptik. Yeter ki bu birlik ortamını sağlayabilelim.
Son olarak, Bogdan Tanjevic'e de geçmiş olsun diyorum, umarım en yakın zamanda sağlığına kavuşabilir. Bu takımla tatması gereken daha büyük başarılar var çünkü. Yıllarca bu takıma az emeği geçmedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder