Gece uyurken parmağını kırabilen biriyim ben artık. Tüm alkışlar bana. Nasıl deli uyuyorsam artık. Uyandığımda sol el baş parmağımda baya bir acı vardı, bir süre bekledim üstüne yatmışımdır geçer falan diye, ama geçmek bir yana gittikçe artınca acısı, en sonunda hastaneye gittim ve dönüşüm alçıyla oldu. Bu yaz günü çekilecek dert değil. Br yandan da ekran klavyesine de muhtaç kaldım ki o da bambaşka bir dert. İki saatte bir cümle yazabiliyorum. Dışardan gelince doğal olarak bir de duş alayım dedim ki aman aman o da ayrı bir dert, giyinemiyorsun, soyunamıyorsun, tek elini kullanamıyorsun falan.
Kolumun alçıda kalcağı 10-15 günlük süre zarfında dışarıya pek çıkmayacağımdan ve yazı yazmam zor olacağından gece gündüz dizi-film izlemeyi planlıyorum. Benim için harika bir fırsat. Yine gelir arada yazarım buraya. Ama kısa bir süre yazılarda azalış olabilir. O konuda bir şey söylemiyorum. Sonuçta şu yazıyı yazarken neler çektim bir bilseniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder